Sonia Cano Campos

Deskribapena

Sonia Cano oso emakume gogotsua zen. Zahar-etxe batean lan egiten zuen, gimnasiora joaten zen, sevillanak dantzatzen zituen eta gainera maiz ateratzen zen lagunekin. Téllez kaleko trenean zihoan martxoaren 11ko goiz hartan. Larrialdietarako profesionalek aitari bere argazkia erakutsi zioten IFEMAn, baina honek ezetz esaten zuen. Gertatutakoa ez zuen sinesten. Azkenean, anaiak gorpua berarena zela onartu zuen. “Urte oso txarra izaten ari da niretzat”, adierazi zion lagun bati aurreko gauean.

2004ko martxoak 11 osteguna zen. Egun hartan, Madrilen, Al-Qaeda taldeko terroristek 13 lehergailu ipini zituzten Renfe konpainiaren Aldiriak zerbitzua eskaintzen zuten lau trenetan. 7.37tik 7.39ra bitartean, aukeratutako trenak Atocha, El Pozo del Tío Raimundo eta Santa Eugenia geltokietan eta Téllez kalean zeuden. Tarte horretan 13 lehergailuetatik 10-k eztanda egin zuten eta, guztira, 191 pertsona erail zituzten. Gutxi gora-behera beste 1.500 pertsona ere zaurituak suertatu ziren. Espainiako historiako atentaturik latzena izan zen. Egun batzuk geroago, 2004ko apirilak 3an, Poliziako GEO taldeko kideei Leganés udalerriko etxe batera sartzea agindu zieten atentatuaren arduradunak han ezkutatzen omen bait ziren. Terroristek bere buruaz beste egin zuten 20 kiloko lehergailuak eztandaraziz. Hedatze-uhinak GEO baten heriotza eragin zuen eta bera da M-11ko zerrenda luzea ixten duen 192. biktima.

Argazkiak

Audio

Prentsa