Deskribapena
Deskribapena
José Antonio Martínez Pérez-Castillo, beste bost guardia zibilekin batera (Antonio Marín Gamero, Alfredo Díez Marcos, José Gómez Martiñán, José Gómez Trillo eta Victorino Villamor) Esperanza y Cía arma-fabrikaren ibilgailu bat zaintzen zuen bi Land Rover-ez osatu konboian zihoan. Otsailak 1 zuen ostiral hartan goizeko 7,30 inguruan atera ziren Markinako lantegitik.
Terrorista batzuk irteera hori zaindu zuten; ondoren, konboiari aurrea hartuz, beste taldekide batzuekin elkartu ziren errepideko 53. kilometroan, Ispasterretik gertu. Goizeko 8,15 inguruan, abiadura moteltzera behartu zituen bihurgune inguru batean, segada hilgarria jarri zieten. Guardia Zibilaren bi Land Rover-ei erasoko fusil, metraileta eta esku-granadekin egin zieten eraso. Ehundik gora tiro bota zituzten. Terroristen tiroek Land Rover-en barnean zihoazen agenteak jo, eta biktimak ibilgailuetan geratu ziren, larri zauritutik edo hilik jada.
Guardia zibiletako bat bera ere bizirik ez zegoela ziurtatzeko, erasoaren ondotik terrorista batzuk ibilgailuetara hurbildu eta esku-granada bat bota zuten lehen Land Rover-aren barnean. Bigarrenarekin gauza bera egin nahi izan zutenean, hiltzaileak urruntzeko astirik izan baino lehen lehertu zen granada, eta haietako bi (Gregorio Olabarria Bengoa eta Javier Gorrotxategi Argote) larri zaurituta geratu ziren. Komando terroristako beste kideek zaurituak jaso eta taberna baten jabeari mediku bati hots egiteko eskatu bazioten ere, Olabarria medikua iritsi aurretik hil zen; eta Gorrotxategi Ermuko udal hilerriko atean utzi zuten etakideek, ikurrin batean bilduta, hila baitzen hura ere.
Sei guardia zibilen erailketak astindu itzela eragin zuen espainiar gizartean, eta Adolfo Suárez presidenteak Euskadi eta Nafarroarako Segurtasun Ordezkaritza Berezia sortzea ekarri zuen.