ETAGallery
Deskribapena
Deskribapena
1989ko maiatzaren 24an, goizeko zortzi eta hamar minututan, ETAk José María Sánchez García (34 urte), Manuel Jódar Cabrera (35 urte) Espainiako Poliziako agenteak eta Luís Hortelano García (33 urte) Ertzaintzako agentea erail zituen Bilbon, lehergailuz betetako auto batekin. Hildako agenteak beren gorputzetako lehergailuak desaktibatzeko espezialisten taldeko kideak ziren.
Guztia aurreko arratsaldean hasi zen, atentatuaren egileek pistola batekin mehatxatuta taxi bat lapurtu zutenean Amorebietan. Gidaria Lezamako inguruan utzi zuten, zuhaitz bati lotuta, Sondikako aireportutik kilometro gutxira. Ertzaintzako agenteek gaueko hamabietan aurkitu eta askatu zuten. Taxilariaren kokapenak poliziari ibilgailuaren bila hasteko aukera eman zion, eta Zorrotzako Peugeot kontzesionarioaren inguruan aurkitzean, susmatzen hasi ziren. Terroristek, Segurtasun Indarren arreta erakartzeko asmoz, lehergailu intentsitate txikiko gailu bat jarri zuten lehenago kontzesionarioan. Gailu hori lehertu ondoren eta taxi lapurtua lokalizatuta, poliziek berehala moztu zuten trafikoa Fray Juan kalean, Bilbo erdialdea eta Nerbioi ibaiaren ezkerraldeko herriak lotzen dituen errepide tartean.
Goizeko seiak baino pixka bat lehenago, TEDAX taldeko kideek beren lana hasi zuten, 500 bat bizilagun eremutik atera ondoren. Bizilagun horiek poliziaren segurtasun-hesiaren atzean geratu ziren, ibilgailutik ehun metro ingurura, kezkaz begira. Garai hartako egunkarien arabera, Bizkaiko Gobernu Zibilaren iturriek adierazi zuten espezialistek erdi ordu inguru itxaron zutela ekiteko, kontzesionarioan gertatutako leherketak taxian zegoen kargari eragin ote zion egiaztatzeko. Ondoren, bi gailu jarri zituzten: bat maletategia irekitzeko eta bestea artefaktuaren tranpa mekanismoetako bat baliogabetzeko. Behin hori eginda, autoa hurbildu ziren. Bertan, lehergailuarekin lan egiteko espaziorik ez zegoenez, agenteek eskuz ateratzen hasi ziren poltsak eta ontzi bat—une horretan lehertu zen bonba, beste hamaika pertsona ere zaurituz.
Hiru poliziak zati txikitan lehertu ziren eztandaren ondorioz, ontzi batek hogei kilo amonal, berrogei kilo metraila eta pentrita biderkatzaile bat zituenean. Eraso terroristak xehetasun guztiak zaindu zituen, auto-bonba desaktibatzea zailtzeko eta biktimak ziurtatzeko.
Hiru biktimen gorpu-hondarrak, eta eztandak zauritutako beste hamaika pertsonak, 50 metro baino gehiagoko erradioan barreiatu ziren. Bizilagunek une latzak bizi izan zituzten, bonba desaktibatzeko lanak amaitzea espero zutenean. Zenbait lekukok kontatu zuten nola eraikinetako beira-zatiak eta giza hondarrak euren gainera erortzen hasi ziren. Leherketa hain indartsua izan zen, ezen suhiltzaileek bi solairuko eraikin baten teilatura igo behar izan zuten biktimen gorpuzkinak garbitzeko.
Alderdi politiko guztiek, Herri Batasunak (gaur egun EH Bildu izenez ezagutzen dena) izan ezik, atentatu terrorista hau gaitzetsi zuten.
2025eko otsailean, Manuel Jódar Cabreraren alargunak eta seme-alabek, betiko markatuta geratu diren gainerako biktimen moduan, min handiz kontatzen dute gertatutakoa, belaunaldi berriek historia honetatik ikas dezaten. Odol isurketa ez da inoiz justifikatuko, eta ez du beste helbururik izango gizarteari mina eta lotsa eragitea baino.
Prentsa
